انجمن آثار و مفاخر فرهنگی یکشنبه به مناسبت روز بزرگداشت «ابوریحان بیرونی» مراسم پاسداشت این حکیم، فیلسوف و ریاضیدان برجسته ایرانی – اسلامی را برگزار کرد. در این برنامه که در تالار شهید مطهری انجمن برگزار شد آقایان دکتر حسن بلخاری رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، دکتر حسن تاج بخش عضو پیوسته فرهنگستان علوم ایران، دکتر غلامحسین رحیمی استاد دانشگاه تربیت مدرس و دکتر برزو قادری محقق و پژوهشگر آثار ابوریحان بیرونی به ایراد سخن پرداختند.
ابوریحان؛ تجربه، منطق و خردورزی
آقای دکتر حسن تاج بخش عضو پیوسته فرهنگستان علوم و استاد ممتاز دانشگاه تهران در این نشست اظهار داشت: ابوریحان بیرونی روی اصول تجربی، منطقی و اصول خردورزی کار می کرد. شیوه ابوریحان اینطور بود که به گفته بسنده نکند، بلکه تجربه کند. مثلا در گذشته گفته اند که اگر مار افعی به زمرد نگاه کند، کور می شود؛ ابوریحان این باور را امتحان کرده و دیده که افعی کور نمی شود.
عضو پیوسته فرهنگستان علوم در بخش دیگری از سخنان خود گفت: کتاب مهم بیرونی در زمینه طب «الصیدنه فی الطب» است که در هشتاد سالگی آن را نوشته است. این کتاب درباره داروشناسی محض است نه داروسازی؛ شیوه کار او نیز اینگونه بوده که یک دستیار پزشک داشته که موارد دارویی را از منابع مختلف جمع آوری می کرده و در حاشیه آن، ابوریحان بیرونی نظرات خود را می آورده است.
ایشان ادامه داد: مرحوم زریاب خویی کتاب «الصیدنه» را تصحیح کرد. دانشمندی به نام ابومحمد غزنوی در ۵۴۹ قمری یادداشتی بر این کتاب نوشت. در این کتاب ابوریحان از تجربیات خودش بسیار استفاده کرد. ابوریحان معتقد است که در این کتاب داروشناسی انجام داده است. بیرونی در این کتاب ۶۵۰۰ مرجع دارد که عبارتند از پزشکان، فیلسوفان، مذهبیون و… ولی اسمی از ابوعلی سینا نمی برد ولی از رازی نام برده است و حدود ۳۵۰ مورد ارجاع به او داده است.
استاد تاج بخش در پایان تأکید کرد: مقدمه ابوریحان در کتاب «الصیدنه» بسیار جالب است. او در این کتاب نام داروها را در زبان های مختلف می آورد. او در این کتاب می گوید هندیان مثل ما پزشکانی با تخصص های مختلف دارند اما یک نوع پزشکی هم دارند که با نیروی روحی کار می کند که در کتاب های اخترشناسی درباره آن ها مطالبی نوشته اند. این موضوع در کتاب بهاء الدوله رازی که کاشف سیاه سرفه بود هم آمده است که به نوعی به انرژی درمانی نیز اشاره دارد.
Report