دکتر مصطفی محقق داماد رئیس گروه علوم اسلامی فرهنگستان علوم، در مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، به ارائه یافته‌های جدیدی درباره جایگاه فردوسی در آثار ملاصدرای شیرازی پرداخت.

به گزارش روابط عمومی و اطلاع‌رسانی فرهنگستان علوم، دکتر محقق داماد با استناد به دو کتاب اسفار اربعه و مبدأ و معاد ملاصدرا، افزود: ملاصدرا در اسفار اربعه از فردوسی با عنوان "فردوسی قدوسی" یاد کرده است و او را در کنار مولوی و عطار به عنوان یکی از سه شاعر فارسی‌زبان معرفی می‌کند که مفهوم "وجود مطلق" را در اشعار خود به کار برده‌اند.

بر اساس نقل قول ملاصدرا از کتاب المطالب العالیه فخر رازی، روایاتی از ظهور فردوسی در عالم رؤیا و مکالمه او با رستم نقل شده است. این روایات به عنوان شواهدی بر بقای نفس و حیات اخروی مورد استناد ملاصدرا قرار گرفته‌اند.

ملاصدرا فردوسی را از "اهل معرفت و ایمان" دانسته و برای او "حیات طیبه نوریه" در عالم پس از مرگ قائل شده است. این دیدگاه بر اساس بیت معروف "جهان را بلندی و پستی تویی/ ندانم چه‌ای هرچه هستی تویی" استوار شده است.

دکتر محقق داماد تاکید نمود که این یافته‌ها نشان می‌دهد که فردوسی نه تنها احیاگر زبان فارسی، بلکه حامل حکمت الهی بوده و مقام معنوی والایی در اندیشه فلاسفه اسلامی داشته است.

وی به دو روایت متفاوت درباره علت نماز نخواندن بر پیکر فردوسی نیز اشاره کرد و بیان نمود بر اساس روایت عروضی سمرقندی این مسئله به دلیل تشیع فردوسی و به روایت ملاصدرا به دلیل مدح پادشاهان عجم حادث شده است.